نویسنده: دکتر محمدکاظم شاهمرادی
پروتز باسن چیست و برای چه کسانی مناسب است؟
تصویر ظاهری بدن نقش مهمی در اعتمادبه‌نفس افراد دارد و یکی از نواحی‌ای که بسیاری به دنبال اصلاح فرم آن هستند، ناحیه باسن است. پروتز باسن یکی از روش‌های پرطرفدار در جراحی زیبایی است که برای افزایش حجم، بهبود تقارن و شکل‌دهی بهتر به باسن انجام می‌شود. این جراحی معمولاً برای افرادی مناسب است که با تمرینات ورزشی یا تغذیه به نتیجه دلخواه نرسیده‌اند. با اینکه نتایج آن اغلب چشمگیر و ماندگار است، اما نگرانی‌هایی مانند درد، جابه‌جایی پروتز یا احتمال عفونت ذهن بسیاری را مشغول می‌کند. از سوی دیگر، انتخاب جراح باتجربه، رعایت مراقبت‌های بعد از عمل و آگاهی از نوع پروتز، می‌تواند بسیاری از این دغدغه‌ها را برطرف کند. شناخت صحیح از فرایند و آمادگی کامل برای آن، کلید تجربه‌ای موفق و رضایت‌بخش در این مسیر زیبایی است.
فهرست
ایمپلنت باسن یک وسیله پزشکی است که به شکل ایمپلنت سیلیکونی طراحی شده و در زیر بافت عضله یا چربی باسن قرار می‌گیرد تا حجم و شکل آن را بهبود بخشد. هدف اصلی بزرگ کردن باسن با پروتز، بزرگ‌تر کردن، فرم‌دهی و افزایش برجستگی باسن است و معمولاً برای کسانی که به دنبال تناسب اندام یا اصلاح ناهنجاری‌های طبیعی هستند، استفاده می‌شود.
کاندیدای مناسب ایمپلنت باسن:
افرادی با کمبود حجم طبیعی باسن:
کسانی که به طور ژنتیکی باسن کوچک یا کم‌حجم دارند و با ورزش هم نتوانسته‌اند تغییر قابل توجهی ایجاد کنند.
افرادی که تغییرات ناشی از سن دارند:
با افزایش سن، بافت چربی و خاصیت ارتجاعی پوست کاهش می‌یابد و باسن حالت افتاده پیدا می‌کند. پروتز می‌تواند حجم و فرم طبیعی را بازگرداند.
افرادی که به دنبال تناسب اندام هستند:
کسانی که می‌خواهند باسن برجسته‌تر و متناسب با کمر و ران خود داشته باشند.
افرادی که از روش‌های دیگر مانند تزریق چربی نتیجه نگرفته‌اند:
در بعضی موارد، تزریق چربی برای حجم‌دهی کافی نیست یا چربی برداشت شده به اندازه لازم وجود ندارد، در این شرایط پروتز گزینه مناسب‌تری است.
نکات مهم قبل از عمل:
سلامت عمومی مناسب و نداشتن بیماری‌های شدید قلبی، دیابت کنترل‌نشده یا مشکلات انعقادی.
انتظارات واقع‌بینانه از نتیجه عمل.
آمادگی برای رعایت مراقبت‌های بعد از جراحی، مانند محدودیت فعالیت‌های سنگین و مراقبت از محل زخم.
مراحل جراحی ایمپلنت باسن به صورت مرحله به مرحله به این شکل است:
1. مشاوره اولیه با جراح پلاستیک
- بررسی وضعیت جسمانی و سلامت عمومی بیمار (آزمایش خون، فشار خون، سابقه بیماری‌ها).
- تعیین اهداف بیمار: اندازه و فرم دلخواه باسن.
- بررسی سابقه جراحی‌ها یا مشکلات قبلی باسن.
- توضیح روش‌های مختلف جراحی و نوع پروتز مناسب.
- بحث درباره ریسک‌ها و عوارض احتمالی، انتظارات واقعی و مراقبت‌های بعد از عمل.
2. آماده‌سازی قبل از عمل
- انجام آزمایش‌های پزشکی لازم.
- قطع برخی داروها مانند داروهای ضدانعقاد خون یا مکمل‌های گیاهی که خونریزی را افزایش می‌دهند.
- رعایت محدودیت غذایی قبل از عمل (معمولاً ۸ ساعت ناشتا بودن قبل از بیهوشی).
- برنامه‌ریزی برای همراهی بعد از جراحی و استراحت در خانه.
3. جراحی بزرگ کردن باسن با پروتز
- بیهوشی: معمولاً بیهوشی عمومی استفاده می‌شود.
- ایجاد برش: جراح برش کوچکی معمولاً بین دو نیمه باسن (در چین باسن) ایجاد می‌کند تا دسترسی به محل قرارگیری پروتز فراهم شود.
- قرار دادن پروتز: پروتز سیلیکونی در زیر عضله یا بافت چربی قرار می‌گیرد (روش زیر عضلانی یا فوق‌عضلانی).
- بستن برش‌ها: با بخیه‌های جذبی یاغیرجذبی بسته می‌شوند.
- قرار دادن درن (در صورت نیاز): برای تخلیه خون یا مایعات اضافی ممکن است لوله کوچکی نصب شود.
4. دوران بهبودی اولیه (۱ تا ۲ هفته اول)
- تورم، کبودی و درد در ناحیه باسن طبیعی است.
- مصرف داروهای مسکن و آنتی‌بیوتیک طبق دستور پزشک.
- پوشیدن گن مخصوص برای حمایت از پروتز و کاهش تورم.
- محدود کردن فعالیت‌های سنگین، رانندگی طولانی و نشستن مستقیم روی باسن تا حداقل ۲ هفته.
5. بهبودی میانی (۳ تا ۶ هفته)
- کبودی و تورم به تدریج کاهش می‌یابد.
- ورزش سبک یا پیاده‌روی کوتاه مجاز است.
- پزشک بخیه‌ها و محل زخم را بررسی می‌کند و در صورت نیاز اقدامات ترمیمی انجام می‌دهد.
6. بهبودی کامل و نتایج نهایی (۳ تا ۶ ماه)
- تورم کاملاً از بین می‌رود و شکل نهایی باسن مشخص می‌شود.
- فعالیت‌های سنگین و ورزش‌های پرتحرک مجاز هستند.
- پروتز تثبیت شده و فرم باسن طبیعی‌تر به نظر می‌رسد.
مزایای ایمپلنت باسن نسبت به روش‌های طبیعی فرم‌دهی (مثل ورزش یا رژیم غذایی) به شکل زیر است:
1. نتایج سریع و محسوس
با پروتز، حجم و برجستگی باسن بلافاصله بعد از جراحی دیده می‌شود، در حالی که ورزش و رژیم ممکن است ماه‌ها طول بکشد تا تغییرات قابل توجه ایجاد شود.
2. امکان تغییر شکل دقیق و متناسب
جراح می‌تواند اندازه، فرم و تقارن باسن را دقیقاً با توجه به بدن شما انتخاب کند، چیزی که با ورزش یا تمرینات طبیعی خیلی سخت به دست می‌آید.
3. مناسب افرادی با کمبود بافت چربی یا عضله
کسانی که به طور ژنتیکی باسن کوچک دارند یا با ورزش حجم کافی ایجاد نمی‌کنند، با پروتز می‌توانند نتیجه دلخواه را کسب کنند.
4. اثر دائمی‌تر نسبت به برخی روش‌های طبیعی
ورزش و رژیم ممکن است تغییرات محدودی ایجاد کنند و با افزایش یا کاهش وزن شکل باسن تغییر کند، اما پروتز تا حد زیادی ثابت باقی می‌ماند.
5. اصلاح ناهنجاری‌های مادرزادی یا افتادگی
پروتز می‌تواند باسن افتاده یا نامتقارن را اصلاح کند، چیزی که ورزش به تنهایی نمی‌تواند کاملاً حل کند.
6. کاهش وابستگی به برنامه‌های طولانی و فشرده ورزشی
افرادی که زمان یا انگیزه کافی برای تمرینات طولانی ندارند، با پروتز می‌توانند بدون صرف ساعت‌ها تمرین، فرم دلخواه را داشته باشند.
جراحی بزرگ کردن باسن با پروتز، مانند هر جراحی زیبایی، مزایا و معایب خاص خود را دارد. شناخت عوارض و روش‌های پیشگیری، نقش مهمی در داشتن نتیجه ایمن و رضایت‌بخش دارد.
عوارض و خطرات احتمالی ایمپلنت باسن
۱. عفونت
- ممکن است در محل برش یا اطراف پروتز ایجاد شود.
- علائم: تورم شدید، قرمزی، درد غیرمعمول، ترشح چرکی یا تب.
۲. خونریزی یا هماتوم
- تجمع خون زیر پوست پس از جراحی.
- می‌تواند باعث تورم شدید و درد شود.
۳. جابه‌جایی یا عدم تقارن پروتز
پروتز ممکن است کمی جابجا شود یا شکل دو طرف باسن نامتقارن شود.
۴. اسکار یا جای زخم
برش جراحی ممکن است جای زخم دائمی به جا بگذارد، به ویژه در افراد مستعد جای زخم برجسته یا کلوئید.
۵. حس غیرطبیعی یا بی‌حسی
امکان کاهش حس یا بی‌حسی موقت در اطراف باسن وجود دارد.
۶. فشردگی یا تشکیل کپسول سفت (Capsular Contracture)
بافت اطراف پروتز ممکن است سفت شود و باعث تغییر شکل یا ناراحتی شود.
۷. واکنش به بیهوشی
شامل حالت تهوع، سرگیجه یا عوارض نادر قلبی و ریوی.
۸. مشکلات بلندمدت
ساییدگی پروتز یا پارگی آن، تغییر شکل با افزایش یا کاهش وزن، و نیاز به جراحی ترمیمی در آینده.
نحوه پیشگیری از عوارض
- انتخاب جراح باتجربه و مرکز معتبر
- تجربه جراح و رعایت استانداردهای اتاق عمل، مهم‌ترین عامل کاهش عوارض است.
- رعایت بهداشت قبل و بعد از عمل
- استحمام با محلول ضدعفونی‌کننده، پانسمان تمیز و مراقبت از محل برش.
- رعایت دستورات پس از عمل
- استفاده از گن مخصوص، محدود کردن نشستن مستقیم، پرهیز از ورزش سنگین تا زمان مشخص شده توسط جراح.
- پیگیری منظم بعد از جراحی
- مراجعات دوره‌ای به جراح برای بررسی تورم، جای زخم و وضعیت پروتز.
- مدیریت دارویی صحیح
- مصرف آنتی‌بیوتیک و مسکن طبق دستور پزشک و اجتناب از داروهای خودسرانه که خونریزی یا عفونت را افزایش می‌دهند.
- پرهیز از فشار یا ضربه مستقیم به باسن
- حتی بعد از بهبودی اولیه، فشار شدید می‌تواند باعث جابجایی پروتز شود.
مراقبت‌های بعد از جراحی ایمپلنت باسن نقش بسیار مهمی در کاهش تورم، پیشگیری از عوارض و تسریع روند بهبودی دارند. این مراقبت‌ها به چند مرحله تقسیم می‌شوند:
۱. دوران بستری و ۱ تا ۲ هفته اول بعد از جراحی
- استراحت کافی: حداقل ۲ تا ۳ روز اول بیشتر استراحت کنید و از نشستن مستقیم روی باسن خودداری کنید.
- استفاده از گن یا بانداژ مخصوص: برای کاهش تورم و حمایت از پروتز ضروری است.
- کنترل درد و تورم: داروهای مسکن و ضدالتهاب طبق تجویز پزشک مصرف شود.
- کنترل جای زخم: محل برش را تمیز و خشک نگه دارید، از لمس یا فشار دادن آن خودداری کنید.
- مراقبت از درن (در صورت نصب): اگر لوله تخلیه مایعات وجود دارد، طبق دستور پزشک آن را مدیریت کنید.
۲. هفته‌های ۳ تا ۶ بعد از جراحی
- فعالیت سبک: پیاده‌روی کوتاه مجاز است اما از ورزش شدید یا بلند کردن اجسام سنگین پرهیز کنید.
- اجتناب از نشستن طولانی: هنگام نشستن، از بالش مخصوص استفاده کنید تا فشار روی پروتز کاهش یابد.
- پیگیری منظم پزشکی: ویزیت‌های دوره‌ای برای بررسی تورم، اسکار و وضعیت پروتز الزامی است.
- ادامه مراقبت از زخم: بخیه‌ها یا جای زخم را تمیز نگه دارید و از مالش یا تحریک آن خودداری کنید.
۳. ماه دوم تا سوم بعد از جراحی
- شروع ورزش‌های سبک: با تأیید پزشک می‌توان ورزش سبک یا کشش‌های ملایم انجام داد.
- کاهش تدریجی گن: معمولاً پس از چند هفته می‌توان پوشیدن گن را کاهش داد، اما تا تأیید جراح ادامه دهید.
- رژیم غذایی سالم: مصرف پروتئین و ویتامین‌ها برای ترمیم بافت‌ها و کاهش تورم مفید است.
- هیدراتاسیون کافی: آب کافی بدن را هیدراته نگه می‌دارد و تورم را کاهش می‌دهد.
۴. ماه سوم به بعد
- بازگشت به فعالیت‌های عادی و ورزش سنگین: با تأیید پزشک می‌توان به فعالیت‌های کامل بازگشت.
- مراقبت طولانی‌مدت از پروتز: از فشار شدید یا ضربه مستقیم به باسن خودداری کنید.
- پیگیری سالانه: حتی پس از بهبودی کامل، چکاپ سالانه برای بررسی سلامت پروتز توصیه می‌شود.
ایمپلنت باسن انواع مختلفی دارد و انتخاب نوع مناسب به اهداف بیمار، ساختار بدن و نظر جراح بستگی دارد. رایج‌ترین انواع بزرگ کردن باسن با پروتز عبارتند از:
۱. پروتز سیلیکونی (Silicone Buttock Implant)
ویژگی‌ها:
- از ژل سیلیکونی نرم و منعطف ساخته شده است.
- شکل و حجم آن طبیعی و نرم است.
- مقاومت بالایی دارد و به راحتی تغییر شکل نمی‌دهد.
مزایا:
- فرم طبیعی باسن را شبیه عضله واقعی ایجاد می‌کند.
- احتمال نشت یا پارگی بسیار کم است.
- انتخاب محبوب برای افرادی که به دنبال نتایج طبیعی هستند.
معایب:
-
هزینه بالاتر نسبت به پروتز سالینی.
- نیاز به برش بزرگ‌تر نسبت به بعضی انواع دیگر.
۲. پروتز سالینی (Saline Buttock Implant)
ویژگی‌ها:
- حاوی محلول آب نمکی است و بعد از قرار دادن پروتز، از طریق دریچه کوچک پر می‌شود.
- حجم قابل تنظیم دارد و می‌توان بعد از قرار دادن، مقدار محلول را تغییر داد.
مزایا:
- امکان تنظیم حجم پروتز پس از جراحی.
- برش کوچک‌تر نسبت به سیلیکونی در بعضی روش‌ها.
- در صورت نشت، محلول بدن را جذب می‌کند و خطر سلامتی کمتری دارد.
معایب:
- احساس طبیعی کمتر نسبت به پروتز سیلیکونی (سفت‌تر به نظر می‌رسد).
- احتمال چین خوردگی یا موج در سطح پروتز وجود دارد.
- در بعضی افراد، فرم کمتر طبیعی نسبت به ژل سیلیکونی دارد.
تفاوت‌های اصلی بین پروتز سیلیکونی و سالینی
| ویژگی |
سیلیکونی |
سالینی |
| احساس و ظاهر طبیعی |
خیلی طبیعی، نرم و شبیه عضله |
کمی سفت‌تر، کمتر طبیعی |
| قابلیت تنظیم حجم بعد از جراحی |
ندارد |
دارد |
| خطر نشت |
کم |
محلول جذب می‌شود ولی احتمال تغییر شکل |
| برش مورد نیاز |
بزرگ‌تر |
معمولاً کوچک‌تر |
| هزینه |
بالاتر |
کمتر |
نتایج واقعی بیماران بعد از جراحی ایمپلنت باسن معمولاً بسیار ملموس و قابل مشاهده است و شامل تغییر در حجم، برجستگی، فرم و تقارن باسن می‌شود. تجربه بیماران نشان می‌دهد که بزرگ کردن باسن با پروتز می‌تواند نتایج بسیار متفاوت و چشمگیر نسبت به روش‌های طبیعی ایجاد کند.
۱. تغییرات حجم و برجستگی
- باسن کوچک یا کم‌حجم، به طور قابل توجهی برجسته‌تر می‌شود.
- بسیاری از بیماران افزایش حجم بین ۲۰ تا ۵۰ درصد را گزارش می‌کنند، بسته به نوع و اندازه پروتز.
۲. تغییر شکل و تقارن
- فرم باسن از حالت تخت یا افتاده به شکل گرد و برجسته تبدیل می‌شود.
- نامتقارنی طبیعی یا ناشی از ژنتیک معمولاً اصلاح می‌شود.
- پروتز اجازه می‌دهد جراح فرم دقیق و متناسب با کمر و ران بیمار را ایجاد کند.
۳. اعتماد به نفس و رضایت بیماران
- بیشتر بیماران رضایت بالایی از ظاهر جدید خود دارند.
- حس بدن و تناسب اندام بهبود می‌یابد، و این تغییرات در زندگی روزمره و انتخاب لباس تأثیر مثبت دارد.
۴. نتایج طولانی‌مدت
- با رعایت مراقبت‌های بعد از عمل، تورم و کبودی پس از ۳ تا ۶ ماه کاهش یافته و شکل نهایی مشخص می‌شود.
- پروتز سیلیکونی به طور معمول نتایج پایدار و طبیعی‌تری نسبت به سالینی ارائه می‌دهد.
نکات قابل توجه از تجربه بیماران:
- بیمارانی که قبل از جراحی ورزش منظم داشته‌اند، فرم باسن طبیعی‌تر و عضلانی‌تر به نظر می‌رسد.
- رعایت مراقبت‌های بعد از عمل مانند استفاده از گن و اجتناب از فشار مستقیم روی باسن، در حفظ شکل و تقارن بسیار موثر است.
- برخی بیماران گزارش می‌کنند که پس از جراحی، نسبت به باسن خود حساسیت بیشتری دارند و بیشتر مراقب فشار و ضربه هستند.
بعد از جراحی بزرگ کردن باسن با پروتز، شروع ورزش و فعالیت بدنی باید با دقت و طبق توصیه جراح باشد تا از جابجایی پروتز، فشار به بافت‌ها و عوارض جلوگیری شود. زمان شروع فعالیت بدنی بسته به شدت جراحی، نوع پروتز و سرعت بهبود بیمار متفاوت است، اما معمولاً مراحل زیر رعایت می‌شود:
۱. هفته اول تا دوم بعد از جراحی
- فعالیت سبک فقط در حد راه رفتن کوتاه داخل خانه مجاز است.
- اجتناب کامل از ورزش، دویدن، بلند کردن اجسام سنگین و نشستن طولانی.
- هدف: بهبود گردش خون، کاهش تورم و جلوگیری از لخته شدن خون.
۲. هفته سوم تا ششم
- پیاده‌روی کوتاه و ملایم مجاز است.
- تمرینات سبک کششی و حرکات محدود برای کمر و پاها با تأیید جراح.
- ورزش‌های باسن، اسکوات و دوچرخه ثابت سنگین ممنوع است.
- هدف: حفظ حرکت طبیعی بدن بدون فشار روی پروتز.
۳. هفته ششم تا دوازدهم
- بسیاری از بیماران می‌توانند ورزش سبک و متوسط انجام دهند، شامل:
- پیاده‌روی طولانی‌تر
- تمرینات کششی ملایم
- تمرینات سبک با وزنه کم برای بالا تنه و پاها (بدون فشار مستقیم روی باسن)
- هنوز ورزش‌های شدید باسن و لگن باید محدود شود.
۴. بعد از ۳ ماه (۱۲ هفته)
- با تایید جراح، می‌توان به ورزش‌های شدید، اسکوات سنگین، دویدن و تمرینات مقاومتی باسن بازگشت.
- تمرینات هوازی شدید و ورزش با پرش زیاد نیز معمولاً مجاز می‌شود.
نکات مهم برای ورزش بعد از ایمپلنت باسن
- همیشه قبل از شروع ورزش با جراح مشورت کنید.
- از نشستن طولانی مستقیم روی باسن پرهیز کنید و در طول ورزش فشار مستقیم روی پروتز وارد نشود.
- پوشیدن گن حمایتی هنگام ورزش در هفته‌های اولیه توصیه می‌شود.
- هر گونه درد غیرمعمول، تورم یا کبودی جدید باید سریعاً گزارش شود.
جراحی ایمپلنت باسن در افراد با وزن بالا یا سن بالا نیاز به دقت و بررسی‌های ویژه دارد، زیرا برخی محدودیت‌ها و ریسک‌ها بیشتر می‌شوند. در ادامه به جزئیات آن پرداخته‌ایم:
۱. افراد با وزن بالا (BMI بالا)
محدودیت‌ها و ریسک‌ها:
- افزایش خطر عوارض جراحی: شامل خونریزی، عفونت و تاخیر در بهبودی زخم.
- کاهش ثبات پروتز: چربی و بافت‌های ضخیم ممکن است باعث جابجایی پروتز یا تغییر فرم آن شوند.
- نتیجه کمتر قابل پیش‌بینی: فرم نهایی باسن ممکن است به دلیل توزیع چربی متفاوت با بیماران لاغر، متفاوت باشد.
توصیه‌ها:
- مشاوره دقیق قبل از عمل: بررسی سلامت قلب، فشار خون و وضعیت قند خون.
- کاهش وزن قبل از جراحی: در صورت امکان، کاهش حتی ۵–۱۰٪ از وزن می‌تواند ریسک‌ها را کاهش دهد.
- انتخاب پروتز مناسب: سایز و نوع پروتز باید با توجه به حجم بافت اطراف و ضخامت چربی تعیین شود.
- مراقبت‌های بعد از عمل دقیق: استفاده از گن حمایتی و محدود کردن فشار روی باسن الزامی است.
۲. افراد با سن بالا
محدودیت‌ها و ریسک‌ها:
- کاهش انعطاف‌پذیری پوست و عضله: پوست افتاده یا شل ممکن است نیاز به تکنیک‌های اضافی برای تثبیت پروتز داشته باشد.
- بهبود کندتر: روند ترمیم بافت‌ها ممکن است طولانی‌تر باشد و کبودی یا تورم شدیدتر دیده شود.
- افزایش ریسک عوارض پزشکی: بیماری‌های مزمن مانند دیابت یا مشکلات قلبی شایع‌تر هستند.
توصیه‌ها:
- ارزیابی کامل پزشکی قبل از جراحی: شامل قلب، فشار خون، قند خون و سلامت کلی بیمار.
- انتخاب پروتز و تکنیک مناسب: گاهی جراح توصیه می‌کند پروتز زیرعضلانی یا با روش خاصی قرار گیرد تا فرم طبیعی‌تر و ایمن‌تر باشد.
- مراقبت طولانی‌تر بعد از جراحی: استراحت کافی، پیاده‌روی سبک و استفاده از گن حمایتی.
- انتظارات واقع‌بینانه: در سن بالا، پوست کمتر جمع می‌شود و نتیجه ممکن است کمی متفاوت از بیماران جوان باشد.
نکته مهم برای همه بیماران با وزن یا سن بالا
- مشاوره تخصصی با جراح پلاستیک باتجربه الزامی است.
- رعایت مراقبت‌های قبل و بعد از عمل و داشتن انتظارات واقع‌بینانه، کلید دستیابی به نتیجه ایمن و رضایت‌بخش است.
ترکیب بزرگ کردن باسن با پروتز با سایر جراحی‌های زیبایی بدن می‌تواند نتایج ظاهری بهتری ایجاد کند، اما نیاز به برنامه‌ریزی دقیق و رعایت نکات کلینیکی دارد. در ادامه مهم‌ترین نکات توضیح داده شده است:
۱. ترکیب رایج ایمپلنت باسن با سایر جراحی‌ها
- لیپوساکشن (Liposuction)
- حذف چربی از نواحی اطراف باسن یا شکم برای بهبود تناسب اندام.
- می‌تواند فرم باسن را برجسته‌تر و طبیعی‌تر نشان دهد.
- تزریق چربی (Brazilian Butt Lift یا BBL)
- تزریق چربی خود بیمار برای افزایش حجم یا اصلاح فرم باسن در کنار پروتز.
- ممکن است برای اصلاح نواحی کوچک یا ایجاد تقارن استفاده شود.
- ابدومینوپلاستی (Tummy Tuck)
- حذف پوست و چربی اضافی شکم و ایجاد کمر باریک‌تر.
- ترکیب با ایمپلنت باسن باعث تضاد طبیعی بین باسن و کمر می‌شود.
- لیفت باسن یا ران
- کشیدن پوست شل یا افتاده باسن.
- در بیماران با پوست افتاده، ترکیب با پروتز باعث فرم طبیعی‌تر و جلوگیری از افتادگی می‌شود.
۲. نکات کلینیکی مهم
- ارزیابی سلامت کلی بیمار: ترکیب چند عمل جراحی طولانی، ریسک عوارض قلبی، تنفسی و خونریزی را افزایش می‌دهد.
- انتخاب تکنیک و ترتیب جراحی:
- معمولاً ابتدا لیپوساکشن و آماده‌سازی بافت انجام می‌شود، سپس پروتز قرار داده می‌شود.
- ترتیب صحیح کمک می‌کند تورم کمتر و نتایج دقیق‌تر باشد.
- مدیریت بیهوشی: ترکیب جراحی‌ها طولانی‌تر است و نیاز به بیهوشی کامل و کنترل دقیق دارد.
- پیشگیری از عفونت و خونریزی: استفاده از آنتی‌بیوتیک و مراقبت دقیق از محل برش‌ها ضروری است.
- بهبود طولانی‌تر: ترکیب جراحی‌ها معمولاً نیاز به استراحت و مراقبت بیشتری دارد، برنامه‌ریزی برای فعالیت روزمره و ورزش باید دقیق‌تر باشد.
۳. مزایا و محدودیت‌ها
مزایا:
- ایجاد تناسب اندام کامل‌تر و فرم طبیعی‌تر.
- کاهش نیاز به جراحی‌های مرحله‌ای متعدد.
محدودیت‌ها:
- طولانی شدن زمان جراحی و بیهوشی.
- افزایش ریسک عوارض و نیاز به مراقبت‌های دقیق‌تر بعد از عمل.
- نیاز به جراح با تجربه در ترکیب چند عمل زیبایی.
انتخاب اندازه و شکل مناسب ایمپلنت باسن یکی از مهم‌ترین عوامل تعیین‌کننده رضایت بیمار و طبیعی بودن نتیجه نهایی است. تصمیم‌گیری اشتباه می‌تواند باعث عوارض، نارضایتی یا ظاهر غیرطبیعی شود. در ادامه تأثیرات و نکات کلیدی توضیح داده شده است:
۱. تأثیر اندازه پروتز
پروتز بزرگ‌تر از حد مناسب:
- ممکن است باعث فشار بیش از حد به بافت‌ها شود، خطر جابجایی یا چین خوردگی پروتز افزایش یابد.
- فرم باسن غیرطبیعی یا برجسته بیش از حد به نظر می‌رسد.
- افزایش ریسک درد و فشار روی ستون فقرات و لگن.
پروتز کوچک‌تر از حد لازم:
- ممکن است نتیجه دلخواه بیمار ایجاد نشود و حجم باسن کافی به نظر نرسد.
- تقارن باسن کمتر قابل توجه است.
اندازه مناسب:
- با توجه به ابعاد بدن، کمر و ران‌ها انتخاب می‌شود.
- ایجاد تناسب طبیعی و فرم هماهنگ باسن با بقیه بدن.
۲. تأثیر شکل پروتز
پروتز گرد (Round):
- حجم بیشتر در بخش بالای باسن و نمای برجسته کلی.
- مناسب افرادی که می‌خواهند باسن کاملاً برجسته و گرد داشته باشند.
پروتز آناتومیک (اشک مانند یا فرم طبیعی):
- بخش بالایی باریک‌تر و بخش پایینی برجسته‌تر.
- شبیه فرم طبیعی باسن و برای ایجاد ظاهر متناسب‌تر مناسب است.
انتخاب شکل مناسب:
- با توجه به فرم بدن، چربی موجود و اهداف بیمار انجام می‌شود.
- ترکیب با ورزش یا لیپوساکشن می‌تواند فرم طبیعی‌تر را تقویت کند.
۳. نکات کلیدی برای انتخاب پروتز مناسب
- مشاوره تخصصی با جراح پلاستیک باتجربه برای تعیین حجم و شکل مناسب.
- توجه به تناسب با کمر و ران‌ها، نه فقط افزایش حجم باسن.
- در نظر گرفتن ضخامت پوست و بافت اطراف باسن؛ پوست نازک ممکن است پروتز را بیشتر نشان دهد.
- انتظارات واقع‌بینانه بیمار: شکل طبیعی و قابل تحمل با بدن، بهتر از حجم غیرطبیعی است.
- امکان ترکیب با روش‌های دیگر مثل تزریق چربی یا لیپوساکشن برای تقارن و فرم بهتر.
مقایسه ایمپلنت باسن و تزریق چربی (Brazilian Butt Lift یا BBL) یکی از مهم‌ترین نکات قبل از تصمیم‌گیری برای فرم‌دهی باسن است. هر روش مزایا، معایب و محدودیت‌های خاص خود را دارد و انتخاب مناسب بستگی به آناتومی بدن، حجم موردنظر و اولویت‌های بیمار دارد.
۱. بزرگ کردن باسن با پروتز
مزایا:
- نتیجه فوری و قابل پیش‌بینی: حجم و فرم باسن بلافاصله بعد از جراحی مشخص است.
- مناسب افراد با کمبود بافت چربی: افرادی که چربی کافی برای تزریق ندارند، می‌توانند باسن برجسته داشته باشند.
- نتایج پایدار: پروتز تا حد زیادی شکل و حجم خود را حفظ می‌کند، حتی با تغییر وزن جزئی.
- قابلیت ایجاد فرم دقیق و تقارن بالا: جراح می‌تواند اندازه و شکل پروتز را با دقت انتخاب کند.
معایب:
- جراحی تهاجمی با برش و بیهوشی کامل.
- خطر عوارض مانند عفونت، جابجایی پروتز یا تشکیل کپسول سفت.
- نیاز به مراقبت‌های طولانی‌تر بعد از عمل.
- هزینه معمولاً بالاتر از تزریق چربی.
۲. تزریق چربی (BBL)
مزایا:
- استفاده از چربی خود بدن باعث طبیعی بودن فرم و بافت باسن می‌شود.
- جراحی کمتر تهاجمی و بدون پروتز خارجی.
- می‌توان همزمان چربی را از نواحی دیگر بدن (شکم، ران) برداشت و باسن را برجسته کرد.
- جای زخم بسیار کوچک و قابل چشم‌پوشی.
معایب:
- حجم نهایی ممکن است پس از جذب چربی کاهش یابد (۳۰–۵۰٪ از چربی تزریق‌شده ممکن است جذب شود).
- نیاز به چربی کافی در بدن، بنابراین برای افراد لاغر مناسب نیست.
- عدم تقارن یا نیاز به جلسات تکراری برای رسیدن به حجم مطلوب.
- خطر نادر اما جدی: آمبولی چربی در خون که می‌تواند تهدیدکننده زندگی باشد.
۳. توصیه متخصصان زیبایی
- افرادی با کمبود بافت چربی: ایمپلنت باسن گزینه مناسب‌تری است.
- افرادی که چربی کافی دارند و دنبال فرم طبیعی هستند: تزریق چربی گزینه ایمن و طبیعی‌تر است.
- ترکیب روش‌ها: در بعضی موارد، جراحان پروتز را همراه با تزریق چربی برای اصلاح نواحی اطراف و ایجاد فرم طبیعی‌تر توصیه می‌کنند.
- مشاوره تخصصی و انتظارات واقعی: مهم‌ترین عامل موفقیت، انتخاب روش مناسب بر اساس آناتومی بدن و هدف بیمار است.
سخن آخر
پروتز باسن یکی از روش‌های مؤثر برای دستیابی به اندامی متعادل‌تر و فرمی جذاب‌تر در ناحیه نشیمنگاه است. این جراحی به‌ویژه برای افرادی مناسب است که با وجود تلاش فراوان، نتوانسته‌اند از طریق ورزش یا تغذیه حجم دلخواه در این ناحیه را ایجاد کنند. آنچه این روش را از سایر گزینه‌ها متمایز می‌سازد، ماندگاری بالا و نتیجه قابل پیش‌بینی آن است. با این حال، تصمیم‌گیری برای انجام جراحی باید آگاهانه و همراه با بررسی همه جوانب انجام شود. بسیاری از افراد درگیر تردیدهایی مانند خطرات احتمالی، دوره نقاهت یا طبیعی بودن ظاهر نهایی هستند.
واقعیت این است که انتخاب جراح ماهر، استفاده از پروتزهای با کیفیت و رعایت دقیق دستورالعمل‌های بعد از عمل، می‌تواند احتمال عوارض را به حداقل برساند. همچنین رعایت صحیح مراقبت‌ها، از جمله اجتناب از نشستن مستقیم در روزهای ابتدایی، کمک زیادی به بهبود سریع‌تر خواهد کرد. اگر به دنبال تغییر مثبتی در فرم بدن خود هستید و انتظار نتیجه‌ای ماندگار دارید، پروتز باسن می‌تواند گزینه‌ای مناسب باشد—به شرط آن‌که آگاهانه و تحت نظر متخصص باتجربه انجام شود.
دکتر محمدکاظم شاهمرادی
متخصص جراحی عمومی، جراح متخصص زیبایی